Çocuklarınıza Sevgi, Saygı ve Dostluğu Öğretin

Çocuklarınızın “Kazanırsa ayıplayıcılı-ğı; düşmanlık görürse kavgacılığı; alay edilirse utangaçlığı; hoşgörü, sabır, cesaret gösterilirse kendine güveni; ödül ve övgü ile sadece almayı değil vermeyi; güven duyularak dostluğu; beğenilerek sevmeyi öğreneceklerini, ilgi ve dostluk görerek sevgiyi yürekten sezip dünya ile arkadaşlık kuracaklarını” unutmama-lıyız. Saint – Exupery’ nin “Küçük Prens” adlı yapıtından alınan aşağıdaki sözlere bir göz atalım: “Biz insanlar ancak birbirlerimizi evcilleştirerek, sevgilerimizin sorumluluğunu yüklenerek yalnızlıktan kurtulabiliriz.” “Sevdiğiniz çiçek milyonlarca yıldızın birinde bile bulunsa, yıldızlara bakmak mutluluğumuz için yeterlidir. Çiçek işte şunlardan birinde deriz kendi kendimize. Ama bir de koyunun çiçeği yediğini düşünün, bütün yıldızlar bir anda kararmış gibi gelir.” “Yalnız evcilleştirdiklerini tanıyabilir-sin. İnsanların tanımaya ayıracakları zaman yok artık. Aldıklarını hazır alıyorlar dükkânlardan. Ama dost satan dükkânlar olmadığı için dostsuz kalıyor-lar.” Tilki: “Dost istiyorsan beni evcilleştir. Küçük prens : “Evcilleştirmek için ne yapmak lazım ?” Tilki: “Çok sabırlı olmalısın.”

Küçük Prens güllere:”Siz benim gülüme hiç benzemiyorsunuz. Şimdilik değersizsiniz. Ne sizi evcilleştiren olmuş, ne de siz kimseyi evcilleştirmişsiniz. Tilkim eskiden nasılsa öylesiniz. O da önceleri tilkilerden bir tilkiydi. Ama ben onu dost edindim, şimdi dünyada bir tane.” Güller güç duruma düşmüşlerdi. “Güzelsiniz ama boşsunuz.” diye ekledi küçük prens. “Kimse sizin için canını vermez. Buradan geçen herhangi bir yolcu benim gülümün size benzediğini sansa bile, o tek başına topunuzdan önemlidir. Çünkü üstünü fanusla örttüğüm odur, rüzgârdan koruduğum odur, kelebek olsunlar diye bıraktığımız birkaç tanenin dışında bütün tırtılları uğruna öldürdüğüm odur. Yakınmasına, böbürlenmesine hatta susmasına izin verdiğim odur. Çünkü benim gülümdür o”. Hepimizin çocukları güllerimizdir. Onları elbette ki çok severiz. Ama nedense bunu çocuğumuza gösterme konusunda pintilik yaparız. Aklımızca onun şımarmasından, fazla yüz bulup disiplinsiz davranışlar içine girmesinden korkarız. Çocuğunuza çocuğunuz olduğu için sevginizi, onun bir insan olmasından dolayı saygınızı, sonuç olarak ona çok değer verdiğinizi göstermekten çekinmeyin.

Oscar Hammerstein Çocukların devlete ve topluma olan saygı duygusu ailede doğar, okul boyunca gelişir. O nedenle çocuklarınızın yanında tanıdıkları, arkadaşları, öğretmenleri çekiştirmeyiniz. Çocuklarınız, öğretmenlerinden ya da okuldan yakındıkları zaman, yakınmalarının derinleşmesine fırsat vermemelisiniz. Onlara kimi gerçekleri açıklayabiliriz